ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Καλώς ήλθες στοFTML

Αυτή είναι μια περίεργη σελίδα. Είναι απελευθερωτική. Δεν έχει διαφημίσεις για να σε πείσουν ότι πρέπει να αγοράσεις πράγματα. Δεν υπάρχει κουμπί «donation» γιατί δεν θέλω ούτε δεκάρα από τα λεφτά σου, παρόλο που δεν είμαι πλούσιος.

Αν και η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ πολύ πλούσιος. Και αυτό γιατί έχω φίλους, τόσο πραγματικούς όσο και cyber. Αυτό είναι το μόνο που χρειάζομαι και θα χρειαστώ ποτέ.

Η αλήθεια επίσης είναι ότι αυτή η σελίδα είναι εντελώς απλή και κενή αισθητικής, τόσο που θα αναρωτιέσαι το γιατί κάθεσαι ακόμα εδώ. Θα σου πω εγώ το γιατί.

Βρίσκεσαι εδώ για να πάρεις το καλύτερο δώρο που εγώ και οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να σου δώσει. Την ελευθερία σου. Την ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου. Την ελευθερία να πάρεις την ευθύνη της ζωής σου στα δικά σου χέρια και (με την προϋπόθεση ότι δεν θα λειτουργήσεις εις βάρους της ελευθερίας κάποιου άλλου) να έχεις μια γλυκιά συνέχεια για την υπόλοιπη ζωή σου.

Ελευθερία από τον εκφοβισμό και των διωγμό της αστυνομίας. Ελευθερία από τους δικαστικούς νόμους. Ελευθερία από εκείνους του σοβαροφανείς φακέλους αλληλογραφίας που εμφανίζονται στο κατώφλι του σπιτιού σου όταν είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι. Εκείνους με το παράθυρο που δείχνει (αυτό που φαίνεται αλλά δεν είναι) το όνομα σας με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Ελευθερία από την ζωή της Μέγιστης Απάτης

Και σου δίνω αυτό το δώρο ελεύθερα έτσι όπως το πήρα και εγώ από άλλους, και με ευχαρίστηση. Το δώρο της γνώσης του πως μπορείς να γίνεις και εσύ, Ελεύθερος άνθρωπος (FreeManOnTheLand)

Τι είναι ο Ελεύθερος Άνθρωπος? Δεν είναι κάποιος που μένει εκτός νόμου. Κανείς δεν είναι εκτός νόμου. Αυτό που διαβάζετε δεν είναι πρόταση αναρχίας.

Εξαρτάται από το τι ερμηνεία δίνεις στην λέξη «Νόμος».

Εκεί βρίσκεται το μυστικό. Αυτό που σου έμαθαν, αυτό που σε έκαναν να υποθέτεις ότι είναι ο νόμος στην πράξη δεν υπάρχει.

Αυτή είναι η Μεγάλη Απάτη. Ο χίτλερ είχε δίκιο. «Ο κόσμος μόνο τότε θα πιστέψει σε ένα ψέμα, όταν αυτό είναι αρκετά μεγάλο»

Όταν κατανοήσεις την απάτη, και το είναι στην πραγματικότητα ο νόμος, τότε θα καταλάβεις πόσο γελασμένος είσαι, εσύ και οι γονείς σου και όλοι όσοι σε γνωρίζουν.

Θα κατανοήσεις ότι, χωρίς να προκαλείς κακό ή απώλεια σε κάποιον, χωρίς να προκαλέσεις την ειρήνη και χωρίς να μεταχειριστείς ψέματα στις υποσχέσεις σου και στις συμφωνίες σου, έχεις την δυνατότητα και το δικαίωμα ποτέ να μην καταλήξεις σε δικαστήριο, ότι και αν έχει γίνει. Και ακόμα και αν φτάσεις εκεί, μπορείς να ασκήσεις το δικαίωμα σου και να ζητήσεις η δίκη να ακυρωθεί πριν καν αρχίσει. Ξεκίνα να διαβάζεις και πάρε τον έλεγχο της ζωής σου γιατί η γνώση της αλήθειας είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σε απελευθερώσει.

Ξεκινώντας να γράφουμε το αρχικό άρθρο βρήκαμε πολλά περισσότερα. Πρόσφατα βρήκαμε και ένα on lineβιβλίο που μπορείς να διαβάσεις. Και, για να είμαστε διαρκώς κοντά στις εξελίξεις αποκτήσαμε και φόρουμ.

Όπως συμβαίνει πάντα, προσέχετε μην σε κλέψουν. Τίποτα σε αυτή την σελίδα δεν θα έχει και δεν θα αποκτήσει τιμή αγοράς.

ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΑ, ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ, ΑΞΙΩΜΑΤΑ

1. «Δίκαιος» είναι η ουσία. «Δίκαιος» σε αντιδιαστολή με «άδικος». Μην παγιδεύεσε σε «νόμιμος» και «παράνομος»

2. Για να εξουσιοδοτήσεις έναν αντιπρόσωπο, πρέπει πρώτα εσύ να έχεις την εξουσία αυτή. Δεν μπορούμε ποτέ να δώσουμε κάτι που δεν κατέχουμε εμείς. Δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτα παραπάνω από αυτά που οι ίδιοι κατέχουμε από αυτό που οι ίδιοι είμαστε. Οπότε κάθε φορά που βλέπεις κάποιον να λειτουργεί για λογαριασμό σου θα πρέπει να ξέρεις ότι το ίδιο μπορείς να το κάνεις και εσύ, χωρίς απαραιτήτως να πρέπει να εξουσιοδοτήσεις κάποιον άλλο να το πράξει για εσένα.

3. Σε μια «δημοκρατία» η «πλειοψηφία» δεν εξαρτάται στο «μεγάλο πλήθος». Η πλειοψηφία μπορεί να είναι και η μονάδα. Και αυτή η μονάδα πρέπει από μόνη της να έχει αρκετή εξουσία για να προκαλέσει κάτι.

4. Απότοκος του 3 είναι το ότι καμία κυβέρνηση δεν έχει περισσότερη εξουσία από εσένα. Οι δυνάμεις είναι ίσες. Η μόνη διαφορά είναι ότι η δική σου δύναμη ενυπάρχει σε εσένα, κανείς δεν μπορεί να σου την αφαιρέσει, ενώ η κυβέρνηση αντικαθιστάται. Έτσι , η δική σου δύναμη είναι ανώτερη.

5. «Η αδειοληψία» είναι παιδική συμπεριφορά. Είναι ικεσία και υποταγή σε εξουσία άλλων. Οι ενήλικοι δεν παρακαλάνε για άδεια για να πράξουν νομότυπα ούτε για να δεχθούν την ευθύνη των πράξεων τους. Οτιδήποτε απαιτεί άδεια, πρέπει εξ ορισμού, να είναι νομότυπο, και έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο ένας ενήλικος να πρέπει να έχει άδεια. Η αίτηση άδειας είναι απαξίωση θεμελιακού δικαιώματος και αντικατάσταση αυτού με ένα ανακλητό προνόμιο.

6. Η εγγραφή σε κάποιο μητρώο μεταφέρει δικαιώματα κτίσης σε αυτόν που δέχεται την εγγραφή. Όταν κάτι αποκτήσει μητρώο τότε δεν σου ανήκει ασχέτως του αν το πληρώνεις. Είσαι απλά ο κάτοχος. Αυτοκίνητα, σπίτια, παιδιά (λαμβάνουν υπηκοότητα με το που γεννιούνται). Τα πάντα.

7. Όταν άρθρα της magna carta (χάρτα των ανθρώπινων δικαιωμάτων) μεταφέρονται σε νόμους , αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι θεμελιώδη δικαιώματα μετατρέπονται σε προνόμια. Αποδυναμώνονται. Σβήνουν.

8. Διαρκώς και πάντα προσφέρονται υπηρεσίες που αφορούν σε κέρδος με την μορφή προνομίων. Μπορείς φυσικά πάντα να αποποιηθείς τέτοιες υπηρεσίες και έτσι να στερηθείς τα αντίστοιχα προνόμια. Είναι επιλογή σου. Αυτή η επιλογή σου ισοδυναμεί με την επιλογή του είτε να διεκδικήσεις τα αναφαίρετα δικαιώματα σου είτε να τα υποβιβάσεις σε προνόμια.

9. Ο νόμος μπορεί να ορίσει ένα νομικό πρόσωπο. Αλλά το νομικό πρόσωπο δεν μπορεί να ορίσει τον νόμο. Συνεπώς, το νομικό πλάσμα που λέγεται «κυβέρνηση» δεν μπορεί να ορίσει τον νόμο. Είναι στην ουσία περιορισμένο από τον νόμο αφού αυτός ορίζει την ύπαρξη του. Το κοινοβούλιο είναι επίσης ένα νομικό πλάσμα. Το σύνταγμα που κατασκευάζεται από το κοινοβούλιο δεν είναι ο νόμος. Είναι «θεσμοθετημένοι κανόνες της κοινωνίας» και έτσι αφορούν μόνο τα μέλη της κοινωνίας αυτής. Αν φύγεις από μια κοινωνία και γίνεις μέλος μιας άλλης υποχρεούσαι να υπηρετήσεις άλλους νόμους. Το σύνταγμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους κανόνες συμβολαίου της εταιρίας «Ελληνικό Κράτος», «Βρετανικό Κράτος», «Κράτος των Ηνωμένων Πολιτειών», «Κοινοπραξία κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης». (δες παρακάτω στο «κοινωνία»)

10. Μόνο ο άνθρωπος, σάρκα και αίμα και ζωντανή ψυχή, μόνο αυτός έχει Νου. Μόνο αυτός που έχει Νου είναι σε θέση να μηχανευτεί την απαίτηση. Τα νομικά πλάσματα δεν έχουν ψυχή ούτε δικό τους, απτό, Νου. Δεν είναι λοιπόν σε θέση βάσει του νόμου να απαιτήσουν.

11. Όπως θα αποδειχθεί και στην συνέχεια, καθώς το σώμα των ενόρκων σε ένα δικαστήριο de facto καθορίζεται και αποκτά ουσία από δήθεν νόμιμα συντάγματα, κανένα δικαστήριοde facto δεν έχει στην πράξη καμία απολύτως δύναμη πάνω σου, πάνω σε ένα πραγματικό ον. Το δικαστήριο de jure είναι το μόνο δικαστήριο στο οποίο μπορεί να σε στείλει ο νόμος, και τέτοια δικαστήρια δεν υπάρχουν.

12. ΕΣΥ, και οι συμπατριώτες σου αποτελείτε ολοκληρωτικά και απόλυτα τον «πλούτο» της χώρας σου. Οι φυσικές πυγές μπορεί να είναι ενεργητικό αλλά χωρίς εσάς είναι άχρηστα. Ένα χωράφι πρέπει να σκαφτεί και να φυτευτεί για να μας δώσει πατάτες. Και όταν τις δώσει θα πρέπει να ξεθαφτούν, να συσκευαστούν και να μεταφερθούν για να μπορέσουν να προσφέρουν την ουσία τους ως τροφή. Χωρίς την ύπαρξη, την δική σου και των ανθρώπων σου τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί, και η «πατρίδα» σου δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ατέλειωτο χωράφι.

13. Η κοινωνία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συγκέντρωση ομοϊδεατών ψυχών αφού ορίζεται ως ένα πλήθος ανθρώπων που συνεργάζονται με κοινή πεποίθηση για την επίτευξη κοινών στόχων. Η κοινωνία φτιάχνει τους κανόνες της και τα μέλη της έχουν καθήκον να τους ακολουθούν. Διαφορετικές κοινωνίες υπάρχουν και έχουν τους δικούς τους ξεχωριστούς κανόνες. Ένας τρόπος να κάνεις ένα de facto δικαστήριο να τα χάσει είναι να αιτηθείς συμμετοχή σε μια άλλη κοινωνία. Μια κοινωνία που δέχεται μόνο τους κοινούς νόμους. Η κοινωνία που αποκαλείται «Παγκόσμια κοινωνία ελευθέρων ανθρώπων» ( World Freeman Society) φτιάχτηκε για αυτό ακριβώς το σκοπό.

14. Συμβολαιογραφική υποχρέωση. Για να είναι ένα συμβόλαιο νομότυπο, συμπεριλαμβανομένου του συμβολαίου ανάμεσα σε εσένα ως ενάγων ή εναγόμενο σε ένα Δικαστήριο de facto, θα πρέπει να ισχύουν τα εξής:

Α) Πλήρης γνωστοποίηση και των δύο μερών. Κανένα μέρος δεν επιτρέπεται να ισχυριστεί ότι κάτι ήταν «εννοούμενο». Όλα τα στοιχεία πρέπει σαφώς να καθορίζονται εντός του συμβολαίου.

Β) Η αποζημίωση που προσφέρεται και από τα δύο μέρη, που αποτελεί και το αντικείμενο της ανταλλαγής, πρέπει να είναι είτε χρήματα είτε κάποιο αντικείμενο αξίας. Και τα δύο μέρη θα πρέπει να αποδέχονται ότι οι αποζημιώσεις είναι ισάξιες.

Γ) Νομότυποι όροι και συνθήκες. Του συμβολαίου που και τα δύο μέρη αποδέχονται.

Δ) «Υγρή» υπογραφή και από τα δύο μέρη, ήτοι υπογραφή από ανθρώπινα χέρια.

Παρόλο που οι εταιρίες και οι αξιωματούχοι λειτουργούν σαν να υπάρχει ένα νομότυπο συμβόλαιο, 99 στις 100 περιπτώσεις αυτοί οι κανόνες δεν έχουν ακολουθηθεί. Αν σταθείς σε αυτούς τους 4 κανόνες και απαιτήσεις αποδείξεις είναι πολύ εύκολο να οδηγήσεις σε αδιέξοδο κάθε κίνηση που έχει γίνει εναντίων σου.

15. Αποδοχή καταβολής αντιτίμου. Απότοκος του 14 είναι ότι κάθε απαίτηση καταβολής αντιτίμου, ως αποτέλεσμα δικαστικής κίνησης εναντίον σου, μπορεί να διακοπεί από μια «υπό συνθήκη συμφωνία καταβολής του απαιτούμενου αντιτίμου», που θα αφορά στην απόδειξη ότι οι 4 κανόνες έχουν τηρηθεί. (Βεβαιωθείτε ότι η επιστολή που θα στείλετε θα έχει τίτλο «σημείωμα αποδοχής υπό όρων», ότι κάπου θα αναφέρεται το «άνευ προκατάληψης» και ότι θα σταλθεί με ταχυδρομείο). Σε σχεδόν όλες τις περιπτώσεις δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί η τήρηση των κανόνων αυτών, αφού ποτέ δεν τηρούνται. Με την αποδοχή όμως καταβολής του αντιτίμου αρνείστε την διαμάχη. Έτσι μια δικαστική διαμάχη δεν είναι εφικτή αφού δεν υπάρχει διαμάχη. Αν παραλάβετε μια κλήτευση, μπορείτε να απαντήσετε με ένα αντίγραφο της «υπό όρων αποδοχής καταβολής του αντιτίμου». Το δικαστήριο θα αποφανθεί ότι κάθε περεταίρω πράξη είναι άσκοπη, αφού δεν υπάρχει κάποια διαμάχη. (Υπάρχει μάλιστα πιθανότητα ο αιτών την προσφυγή σε δικαστήριο να θεωρηθεί προσβλητικός για το θεσμός της δικαιοσύνης). (βλ το 16)

16. «Νιώθω ένοχος γιατί χρωστάω χρήματα». ΟΧΙ δεν χρωστάς απολύτως τίποτα. Όταν παίρνεις ένα δάνειο, δανείζεσαι από μια τράπεζα κάτι που είναι ήδη δικό σου. Εσύ δημιούργησες τα χρήματα αυτά όταν υπέγραψες την δανειακή σύμβαση. Κάνοντας αυτό ΕΣΥ έδωσες σε ΑΥΤΟΥΣ το υπο διαπραγμάτευση αντικείμενο που λέγεται «χρήματα». Ρευστοποιούν αυτό και μετά σου το δανείζουν. Οπότε δεν τους χρωστάς τίποτα απολύτως. Αυτοί χρωστάνε σε εσένα, το λιγότερο μια απολογία, που χρησιμοποιούν αυτό το μυστικό εις βάρους σου και που σε κυνηγάνε σαν κλέφτη για κάτι που εσύ τους έδωσες.

Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν να το είχαν σκάσει με τα χρήματα σου. Ο λόγος που δεν το κάνουν είναι γιατί είναι άπληστοι. Ξέρουν ότι μπορούν να σε κάνουν να τους τα δώσεις πάλι πίσω μαζί και με τόκο. Έτσι παρόλο που έχουν πληρωθεί ήδη όταν ρευστοποιήσαν την διανειακή σου αίτηση, παίρνουν το ρίσκο να σου τα προσφέρουν και αναμένουν να τα πάρουν πίσω διπλάσια πλέον και περισσότερο μέσω του «τόκου».

«Μα είναι δυνατόν αυτά να είναι αλήθεια?». Είναι. Είναι επειδή οι τράπεζες δεν επιτρέπεται βάσει του νόμου να δανείσουν χρήματα που έχουν κατατεθεί σε αυτές. Εταιρίες που ασχολούνται αποκλειστικά με δάνεια και πιστώσεις δεν προσφέρουν υπηρεσίες καταθέσεων. Δεν έχουν καταθέσεις! Πως το κάνουν λοιπόν?

17. Ευθύνη και Αρχή. Μπορείτε να εξουσιοδοτήσετε την εξουσία αλλά την ευθύνη μπορείτε μόνο να την μοιραστείτε. Με άλλα λόγια μπορείτε να εξουσιοδοτήσετε κάποιον να κάνει κάτι αλλά δεν του μεταβιβάζετε έτσι και την ευθύνη. Είσαι και εσύ υπεύθυνος για ότι γίνει. Αν για παράδειγμα, ένας αστυνομικός εκτελέσει μια εντολή ανώτερου του, για ότι αποτέλεσμα φέρει αυτή η πράξη, ευθύνονται όλοι στην σειρά της γραμμής της εντολής, και αυτό βάσει του νόμου.

(αυτό έγινε και στις δίκες της Νυρεμβέργης)

Έτσι είναι σημαντικό να ξέρεις ότι όταν μεταβιβάζεις την εξουσία σε κάποιον τρίτο της επιλογή σου το κάνεις με την πεποίθηση ότι θα επιφέρει το αναμενόμενο αποτέλεσμα χωρίς πισωγυρίσματα. Το ποιον θα επιλέξεις είναι δική σου επιλογή και εσύ συνεχίζεις να είσαι υπεύθυνος.

(Αυτό φυσικά δεν λήφθηκε υπό όψη, κατά την διάρκεια των δικών De Menezes, που αφορούσαν την εν ψυχρώ δολοφονία του αθώου Πορτογάλου στις 22 Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο από αστυνομικές δυνάμεις που τον θεώρησαν τρομοκράτη. Επίσης δεν λήφθηκε υπό όψη και η προφανής παρανομία του Νόμου. Αν είχαν αυτά ληφθεί υπό όψη, μεγάλο μέρος του προσωπικού του αστυνομικού σώματος αλλά και γραμματείς και υπουργοί, θα είχαν καταλήξει πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Αυτό που καλείται «νομικό επάγγελμα» έκανε και πάλι την δουλειά του, ως συνήθως. Μια χρυσή ευκαιρία έπεσε στον κάδο της ιστορίας ένεκα της γελοίας αερολογίας. Το αστυνομικό σώμα δικάστηκε στα νομικά πλαίσια του νόμου περί «Πράξεων ασφάλειας και υγιεινής», και όχι από τον Κοινό Νόμο. Απόλυτος παραλογισμός. Κανείς δεν καταδικάστηκε).

ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ. (Η ΜΕΘΟΔΟΣ DIY)

Κάθε φορά που λαμβάνεις ένα αίτημα από τράπεζα, αυτό που χρειάζεται να κάνεις είναι να απαντήσεις ορθά, και ζητώντας να σου παραθέσουν τρία βασικά πράγματα:

1. Λογιστική ανάλυση και τεκμηρίωση του χρέους

2. Επιβεβαίωση της απαίτησης εναντίον σου, με μαρτυρία ή τουλάχιστον μια υπογραφή.

3. Ένα αντίγραφο του συμβολαίου που «δένει» τα δύο μέρη.

Επίσης πρέπει να γράψεις ότι αποδέχεσαι να καταβάλεις κάθε οικονομική υποχρέωση που ίσως νομότυπα (το νομότυπα είναι σημαντικό) απορρέει όταν παραλάβεις αυτά τα τρία κείμενα.

Δεν μπορούν να επικυρώσουν το χρέος καθώς δεν ζημιωθήκαν ποτέ.

Δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν κάποια απαίτηση εναντίον σου, ως άνθρωπο με αίμα και σάρκα και ζωντανή ψυχή, αλλά στην νομική σου ΕΠΩΝΥΜΗ υπόσταση.

Δεν μπορούν να αντιγράψουν το συμβόλαιο καθώς δεν υπάρχει νομότυπη δέσμευση σου.

Αυτό που έχουν είναι μια μονομερής και ανεκτέλεστη σύμβαση.

Αυτό που αναφέρουν ως «το συμβόλαιο σας με εμάς» δεν είναι έγκυρο ούτε διμερές, αφού κανένα από τα 4 στοιχεία που ορίζουν ένα νομότυπο συμβόλαιο δεν έχουν τηρηθεί. Συγκεκριμένα:

1. Πλήρης ανάλυση: Δεν σε είχαν ενημερώσει ότι θα δημιουργήσουν το κεφάλαιο με χρήση της υπογραφής σου.

2. Το ισάξιο των αποζημιώσεων. Αυτοί δεν έβαλαν τίποτα από την τσέπη τους, οπότε δεν έχουν και τίποτα που να χάνουν.

3. Νομότυποι όροι και συνθήκες: δεν υπάρχουν γιατί ευθέως σε εξαπατούν

4. Υπογραφές και από τα δύο έμψυχα και ζώντα όντα: οι εταιρίες δεν έχουν ψυχή άρα δεν έχουν και δικαιώματα.

Οι πιστώσεις και τα δάνεια είναι win-win για αυτούς και lose-lose για όλους τους άλλους. Είναι το πιο παράλογο παιχνίδι στις πλάτες του πλανήτη.

Πρέπει να τα κατανοήσεις και να βεβαιωθείς ότι αυτά είναι αλήθεια. Αν δεν το κάνεις τότε θα σε νικήσουν γιατί θα σκαρφιστούν κάθε δυνατό κόλπο.

Το οπλοστάσιο σου είναι αρκετό, μείνε πιστός σε αυτό.

Βεβαιώσου ότι κάθε γράμμα που στέλνεις ξεκάθαρα αναφέρει το «χωρίς προκατάληψη» που σημαίνει ότι σέβεσαι όλα τα δικαιώματα που παρέχονται από το Νόμο και δεν θα υποκύψεις σε καμία αίτηση και συμβόλαιο αν δεν αποδειχθεί ότι είναι νομότυπο βάσει των 4 παραπάνω όρων.

Οι συνθήκες 1 και 2 ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Δεν είχαν ουδέποτε τα χρήματα για να σου τα δανείσουν, τα χρήματα τους τα έδωσες εσύ όταν υπέγραψες για το δάνειο.

Τι γίνεται με τον Τειρεσία?

Θεωρητικά αφού δεν έχεις κάποιο αναγνωρισμένο χρέος που δεν καταβάλεις δεν θα έχεις πρόβλημα. (θεωρητικά)

Αν τελικά καταλήξεις σε δικαστήριο?

Το πρώτο πράγμα που θα σε ρωτήσουν είναι το όνομα σου είτε άμεσα είτε μέσω επαλήθευσης:

«είναι το όνομα σου (πχ) Δημήτρης Δημητρίου?»

Η σωστή απάντηση είναι:

«αν σας πω το όνομα μου θα δεσμεύομαι από συμβόλαιο μαζί σας?»

Αν η απάντηση είναι ΟΧΙ, τότε θα πεις:

«Είμαι ένας άνθρωπος με σάρκα και αίμα και ζωντανή ψυχή και συνήθως αποκαλούμαι ως Δημήτρης» (όπου αντί για Δημήτρης θα βάλεις το δικό σου όνομα)

Αν συνεχίσουν να σε αποκαλούν με το ονοματεπώνυμο σου (πχ κος Δημητρίου) δεν θα απαντάς, ως αν δεν το ξέρεις ότι απευθύνονται σε εσένα. Όταν θα γίνει σαφές ότι απευθύνονται σε εσένα να απαντάς

«συγνώμη δεν κατάλαβα ότι απευθύνεστε σε εμένα. Κοινώς αποκαλούμαι ως Δημήτρης»

Αν η απάντηση είναι ΝΑΙ, τότε θα πεις :

«Αν λέγοντας σας το όνομα μου δεσμεύομαι από συμβόλαιο τότε θα πρέπει να μου φανερώσετε με πλήρη και απόλυτη διαφάνεια τους νόμιμους όρους και συνθήκες, και τότε θα πρέπει και οι δύο να υπογράψουμε. Είναι έτσι ή δεν είναι?»

Το πιθανότερο είναι ασχέτως της απάντηση τους, να αρχίσουν πολύ σοβαρά να σκέφτονται να αποσύρουν την υπόθεση.

Αν σε απειλήσουν ότι δεν σέβεσαι ή περιφρονείς το δικαστήριο, τότε ρώτησε τους:

«αυτό είναι αστικό ή ποινικό αδίκημα?»

Μην πεις τίποτα άλλο αν δεν λάβεις απάντηση.

Αν η απάντηση είναι «ποινικό» τότε η δική σου απάντηση θα είναι:

«Ποιος το αιτείται αυτό, ποιο είναι το έγκλημα, και ποιος είναι αυτός που έπαθε ζημιά από αυτό?»

Αν η απάντηση είναι ότι το αίτημα το κάνει το Δικαστήριο τότε θα πεις:

«το δικαστήριο δεν είναι άνθρωπος και μόνο άνθρωποι με ζωντανή ψυχή μπορούν να κάνουν ένα αίτημα»

Αν η απάντηση είναι «αστικό» τότε η δική σου απάντηση θα είναι:

«παρακαλώ μιλήστε μου για το συμβόλαιο, θα μου παραθέσετε πλήρως και ανεπιφύλακτα τους όρους, το περιεχόμενο και υπογραφές από ανθρώπους με ζωντανή ψυχή που κάνουν την αίτηση?»

Να ξέρεις ότι στα δικαστήρια μισούν αυτούς που δεν αντιπροσωπεύονται ή υπερασπίζονται από κάποιον επαγγελματία νομικό. Θα πεισματώσουν. Αλλά μη μασάς. Δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Ωστόσο είναι μεγαλοκαρχαρίες και θα τα δοκιμάσουν όλα μέχρι να κάνεις κάποιο λάθος. Οπότε να προσέχεις και να μην επαναπαυθείς.

ΠΩΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Η ΑΠΑΤΗ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ

Τώρα θα καταλάβεις γιατί ποτέ δεν πρέπει να συμπαθείς τις τράπεζες.

1) Τράπεζες: Δέχονται καταθέσεις. Οι καταθέσεις αυτές κρατούνται με δέσμευση απορρήτου για λογαριασμό του καταθέτη. Πρέπει πάντα να είναι έτοιμες να επιστραφούν εις ολόκληρο όποτε ζητηθούν. Η τράπεζες δεν δανείσουν τα χρήματα που τους κατατίθενται. Οπότε… που τα βρίσκουν τα χρήματα?

2) Εταιρίες χορηγήσεων δανείων, Εταιρίες πιστωτικών καρτών κτλ. Δεν δέχονται καν καταθέσεις. Που τα βρίσκουν τα χρήματα?

Ας αφήσουμε αυτή την ερώτηση.

3)Τι είναι μια επιταγή? Ένα χαρτί όπου μπορείς να γράψεις ένα ποσό, ένα δικαιούχο, την ημερομηνία και να την υπογράψεις.

4)Τι είναι ένα συμφωνητικό Δανείου? Ένα χαρτί όπου εγγράφεται ένα ποσό, ένας δικαιούχος, μια ημερομηνία, και μια υπογραφή. (σαν επιταγή ένα πράμα!)

Το συμφωνητικό δανείου δεν διαφέρει πουθενά από την επιταγή. Είναι μια επιταγή που Εξαργυρώνεται στην Κεντρική Τράπεζα . Σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, όπως και η επιταγή έτσι και αυτό πωλείται ή δίνεται ως αντάλλαγμα.

Έτσι αποκτούν τα χρήματα για να σου τα δώσουν. (πολύ απλό)

Αλλά εδώ που τα λέμε κάτι κάνουν και αυτοί. Παρέχουν την υπηρεσία του να πάρουν αυτή την επιταγή να την εξαργυρώσουν στην Κεντρική Τράπεζα (εσύ δεν μπορείς) και να βάλουν τα χρήματα στο λογαριασμό σου. Σου δίνουν μια υπηρεσία για την οποία πρέπει να πληρωθούν φυσικά.

Ποια είναι η αμοιβή τους? Ψιλοπράγματα…

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΓΗΣ ΣΟΥ … ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΘΕΤΟ ΤΟΚΟ!!!!

Ούτε στο φεγγάρι να ήταν η Κεντρική τράπεζα! Που να σκεφτείς ότι όλα αυτά γίνονται πλέον και ηλεκτρονικά.

ΟΠΟΤΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ?

Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να γράψεις μια επιταγή, που θα αφορά σε υπόσχεση να πληρώσεις, και να το πας εσύ στην Κεντρική Τράπεζα. Να σου μεταφέρουν τα χρήματα σε ένα λογαριασμό από τον οποίο να τα τραβάς όποτε τα χρειαστείς.

Αυτό. Η επιταγή σου θα μείνει εκεί, μια υπόσχεση μέχρι το τέλος του κόσμου.

Δες ένα χαρτονόμισμα. Ένα τραπεζογραμμάτιο. Τι λέει? «Υπόσχομαι ότι θα καταβάλω στον κομιστή το τάδε ποσό». Υπογεγραμμένο από την κυβέρνιση και την Εθνική Κεντρική Τράπεζα. Δεν διαφέρει σε τίποτα από την επιταγή.

Η τράπεζα κανονικά θα έπρεπε να πάρει τα χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα και να σου τα δώσει κρατώντας μια λογική αμοιβή. Θα μπορούσε η τράπεζα όμως να κρατήσει ένα μέρος και να το επενδύσει ώστε να πάρει την αμοιβή της και έτσι να μη σε χρεώσει.

Αυτό είναι το τι πρέπει να γίνει. Να μπορείς να πας εσύ να πάρεις τα χρήματα από την Κεντρική τράπεζα χωρίς να μεσολαβήσει κάποια εταιρία, τράπεζα ή άλλο εισπρακτικό ίδρυμα.

Ας το δούμε από μια άλλη οπτική

Δεν θα μπορούσε η τράπεζα αφού υπογράψεις το δάνειο να σου πει «σόρυ φίλε δεν τα καταφέραμε, άκυρο».

Θα κρατούσαν αυτοί τα χρήματα και τίποτα δεν θα είχε αλλάξει. Δεν θα έπαιρνες τα χρήματα αλλά από την άλλη και αυτοί δεν θα περίμεναν από εσένα να πληρώσεις τίποτα.

Γιατί δεν το κάνουν?

Επειδή είναι άπληστοι! Θέλουν τον ΤΟΚΟ!. Τον τόκο που δεν τελειώνει ποτέ. Το έχεις προσέξεις ότι καμία τράπεζα ποτέ δεν θέλει να της αποπληρώσεις το δάνειο?

Και γιατί γίνεται αυτό? ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ!

Και κάτι ακόμα για να νιώσεις πιο ηλίθιος

Υποθήκες. Με τις κατασχέσεις οι τράπεζες παίρνουν τα χρήματα που θα έπαιρναν σε μετρητά αν τους πλήρωνες το δάνειο.

Έχουμε μια ιδιοκτησία λοιπόν, η οποία μεταφέρεται από έναν ιδιοκτήτη σε κάποιον άλλο. (κάτοχος είναι η σωστή λέξη και όχι ιδιοκτήτης αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)

Είναι προφανώς παράνομο να υποθηκεύσεις την ιδιοκτησία άλλου. Η ιδιοκτησία είναι η εγγύηση του δανείου. Δεν είναι εγγύηση λοιπόν αν δεν είναι δική σου.

Επίσης είναι παράνομο να μεταφέρεις την ιδιοκτησία σου αν δεν είναι ξεχρεωθεί.

Οπότε… αν δεν έχεις στην κατοχή σου την ιδιοκτησία δεν μπορείς να πάρεις δάνειο. Επίσης αν το πουλάς πάλι δεν μπορείς να πάρεις δάνειο αφού σκοπεύεις να το πουλήσεις.

Τότε πως γίνεται να δανείζεσαι για να αγοράσεις ένα σπίτι και να το βάζεις αυτό ως εγγύηση πριν γίνει δικό σου?

Είναι μαγεία!!!